آخرین مطالب
امکانات وب
زمانی که تمامیت ارضی ایران تحت حاکمیت اشغالگران است و ریشه عمیق و گسترده تفرقه فراگیر ایرانیان از وسعت خاک ایران برون زده است،سخن گفتن از طرح توطئه گران برای از بین بردن تمامیت ارضی کشور و یا ویران سازی ایران محلی از اعراب ندارد.
وقتی اکثر تحلیل گران منسوب به جامعه روشنفکری عمدأ یا سهوأ بدییهات را نادیده می انگارند و مبنای شناخت و تحلیل و راهکارشان بر فرضیات مجهول ذهنی قرار دارد،راهی جز این نمی ماند که یا ترک میدان کنند،یا به ناچار برای خالی نبودن عریضه بی پایان خود،متشبث به تکرار مکررات مربوط به شکل گیری و گسترش توطئه های منطقه ای بشوند و از استراتژی امپریالیست های جهانی و تجزیه کشورها و راه اندازی جنگ های قومی و مذهبی سخن بگویند،وقتی اکثر تحلیل گران در پس همه پریشان گوئی های کابوس وارشان حقیقت را پنهان می کنند،طبعا روند حوادث هم باید بر همان پاشنه تجاوز و قتل و غارت بچرخد و دِرام مصیبت توده ها بی هیچ وقفه ای درحال تکرار باشد؛بنابراین مسئله بیم و هراس از انگ توهم دائی جان ناپلئونی نیست،چرا که می توان بر این ادعا اقامه دعوا نمود و با استناد به هزار یک دلیل به جا و نابجا،راه گریزی جست و حقیقت را ذبح شرعی و قانونی کرد،پس آنچه مهم است و باید از آن خرده گرفت این است که چرا با وجود اسناد و مدارک شفاهی و مکتوبی که صحت و درستی آن را قاضی زمان مهر و امضاء کرده است،باز دچار همان توهماتی هستید و هستیم و هستند که سال ۵۷ بودند و بودیم،انگار هم نه انگارکه در نیمه پایانی دهه ۹۰ هستیم و سونامی عنقریب فروپاشی درراه.
مطلب آخر..این تناقض کلامی شما برای من قابل درک و فهم نیست،اگرمجاهدین مهمترین اپوزیسیون ایران هستند،پس شیوه عملشان چگونه می تواند به بقای حکومت خدمت کرده باشد؟! مجاهدین اگر مهم ترین اپوزیسیون ایرانند،پس طبعأ این وظیفه مهمترین نیست که دست دوستی به سوی مهم دراز کند،هرچند که مدارک موجود ثابت میکند که آنها با تبختر و از موضع بالا با سایرین برخورد نکرده اند و نقش چندانی در کاست شدن خویش نداشتند،این کلیت نظام و حامیانش بود که راه دیالوگ با آنها و دیگران را بستند؛با اینحال فرض می گیریم که آنها دست دوستی دراز نکردند و با تبختر و از موضع بالا با سایرین برخورد کرده اند،شما و سایرین چه کردید،آیا جز این است که شما و سایرین با بی اعتنایی و ... به پروسه کاست شدن آنها کمک کردید؟!
مایه تاسف است ولی باید بگویم:مجاهدین اصیل و ایران دوستی که اسیر دست جاه طلبین شده اند،اگر خیلی تعیین کننده هستند،اول باید همت کنند که خودشان را از اسارت آن چندنفری که همه سازمان را قبضه کرده اند،برهانند،بعد دست به تغییر سیاست رهبری سازمان بزنند و سیاست*رستگاری پیشه کنند...
حرفاااا میزنید آقای اردلان؟!
وقتی اکثر تحلیل گران منسوب به جامعه روشنفکری عمدأ یا سهوأ بدییهات را نادیده می انگارند و مبنای شناخت و تحلیل و راهکارشان بر فرضیات مجهول ذهنی قرار دارد،راهی جز این نمی ماند که یا ترک میدان کنند،یا به ناچار برای خالی نبودن عریضه بی پایان خود،متشبث به تکرار مکررات مربوط به شکل گیری و گسترش توطئه های منطقه ای بشوند و از استراتژی امپریالیست های جهانی و تجزیه کشورها و راه اندازی جنگ های قومی و مذهبی سخن بگویند،وقتی اکثر تحلیل گران در پس همه پریشان گوئی های کابوس وارشان حقیقت را پنهان می کنند،طبعا روند حوادث هم باید بر همان پاشنه تجاوز و قتل و غارت بچرخد و دِرام مصیبت توده ها بی هیچ وقفه ای درحال تکرار باشد؛بنابراین مسئله بیم و هراس از انگ توهم دائی جان ناپلئونی نیست،چرا که می توان بر این ادعا اقامه دعوا نمود و با استناد به هزار یک دلیل به جا و نابجا،راه گریزی جست و حقیقت را ذبح شرعی و قانونی کرد،پس آنچه مهم است و باید از آن خرده گرفت این است که چرا با وجود اسناد و مدارک شفاهی و مکتوبی که صحت و درستی آن را قاضی زمان مهر و امضاء کرده است،باز دچار همان توهماتی هستید و هستیم و هستند که سال ۵۷ بودند و بودیم،انگار هم نه انگارکه در نیمه پایانی دهه ۹۰ هستیم و سونامی عنقریب فروپاشی درراه.
مطلب آخر..این تناقض کلامی شما برای من قابل درک و فهم نیست،اگرمجاهدین مهمترین اپوزیسیون ایران هستند،پس شیوه عملشان چگونه می تواند به بقای حکومت خدمت کرده باشد؟! مجاهدین اگر مهم ترین اپوزیسیون ایرانند،پس طبعأ این وظیفه مهمترین نیست که دست دوستی به سوی مهم دراز کند،هرچند که مدارک موجود ثابت میکند که آنها با تبختر و از موضع بالا با سایرین برخورد نکرده اند و نقش چندانی در کاست شدن خویش نداشتند،این کلیت نظام و حامیانش بود که راه دیالوگ با آنها و دیگران را بستند؛با اینحال فرض می گیریم که آنها دست دوستی دراز نکردند و با تبختر و از موضع بالا با سایرین برخورد کرده اند،شما و سایرین چه کردید،آیا جز این است که شما و سایرین با بی اعتنایی و ... به پروسه کاست شدن آنها کمک کردید؟!
مایه تاسف است ولی باید بگویم:مجاهدین اصیل و ایران دوستی که اسیر دست جاه طلبین شده اند،اگر خیلی تعیین کننده هستند،اول باید همت کنند که خودشان را از اسارت آن چندنفری که همه سازمان را قبضه کرده اند،برهانند،بعد دست به تغییر سیاست رهبری سازمان بزنند و سیاست*رستگاری پیشه کنند...
حرفاااا میزنید آقای اردلان؟!
*سیاست پیشنهادی شما برای رسیدن به رستگاری چیست؟
آفاق...ما را در سایت آفاق دنبال می کنید
برچسب : گام اول برای یادگیری زبان انگلیسی,گام اول برای هکر شدن, نویسنده : nafarabado بازدید : 73